“photo by me ”

سخت است !اما ما بی چون و چرا در قبال الگوهای رفتاری بزرگسالی مان وعواطفی که بعد از رفتارهایمان تجربه می کنیم مسئولیم.حتی اگر به این الگوهای ناخوداگاه،ناهوشیار باشیم چیزی از بارمسئولیت تمام و کمال ما کم نمی کند. این مسئولیت زمانی حساس تر می شود که در مواجهه با انتخاب هایمان هستیم . انتخاب نوک قله است. وقتی انتخابی انجام می دهیم وارد مسیری از رویدادها می شویم که سطح مسئولیت پذیری ما محک زده خواهد شد.

ما در این جریان با دشواری های کوچک و بزرگ و ناخواسته ای که مسئولیت بلوغ ما را برعهده دارند ،مواجه می شویم .اما لبه تیز این سختی ها روان مان را نیز می خراشد .

اغلب اوقات تلخی رنج و درد بعد از خراشیده شدن به ابعاد دیگر زندگی نشت پیدا می کند . بالا رفتن از تبعات انتخاب ،تغییر مسیرهای که می بایست اعمال شود ،تغییر در کمیت یا کیفیت محصول انتخاب از پیامدهای بالا رفتن به سمت قله انتخاب است .

رنج هایی که میبریم، بالاخص زمانی که از منظر شخص دومی دیده نشوند ،می توانند تعبیر به دیده نشدن و تنهایی ،بی ارزشی و طرد شدگی بشوند. ما به تدریج فراموش می کنیم در کجای مسیر هستیم و دچار یأس می شویم. فراموش می کنیم انتخابی بر اساس بهترین داده هایمان انجام دادیم و حالا در مسیر این روند تا قله انتخاب، چالش هایی وجود دارد که نبودنشان غیرطبیعی است .

اما اغلب متمرکز بر رنج های رفته و نیامده می شویم و آنهارا مکرر مرور می کنیم .تصور می کنیم این واگویه ها از رنجِ رنج هایمان کم میکند .این خودگویی ها همزمان این امکان را به ما میدهد که توقف های طولانی مان در مسیر راه نیز توجیه پذیربه نظر برسد .

واقعیت این است که برخورد با سختی های یک مسیر یک الگوی رفتاری ست که اغلب از خانواده مان به ارث برده ایم . به نحوه برخورد پدر و مادرتان در مواجهه با سختی ها فکر کنید ؟ آیا آنها را تکرار نمی کنید ؟ آیا به نتیجه آنها نمی رسید ؟

تصمیم به شناختن الگوهای رفتاری و بیرون آمدن از انواع چرخه های ناسالم در بین آنها ،ازبیشتر انتخاب های زندگی دشوار تر و حیاتی تر است . انتخاب درک الگوهای رفتاری و تغییر آنها به سمتی سودمند،انتخابی بسیار شجاعانه ،شکننده و البته موفق است و نتیجه آن می تواند آرامش و تعادلی از جنس ایمان به خود باشد. اگر بتوانیم دست از سرزنش تجربه هایمان در مسیر انتخاب هایمان برداریم وموشکافانه به الگوهای رفتاری خود هوشیار شویم ،آنچه به دست می آوریم قدم زدن در راهی قابل اعتماد از ثبات در میان آشفتگی هاست.

تمرین :
فرض کنید کسی به شما بی احترامی کند ،او می تواند یک راننده عصبانی ،رییس ،خانواده و یا …واکنش شما چیست؟ خشم ،سکوت ،نادیده گرفتن و.. ؟هر واکنشی را که انتخاب کرده اید را تحلیل کنید . چه کسی این واکنش را انتخاب کرده است ؟ خودتان؟کدام خودتان؟ خود ضعیف یا خود قوی ؟بر طبق کدام معیار ارزشی این واکنش انتخاب شده است ؟ انتظار شخص مقابل ؟ انتظاردوستی که در کنار شما است ؟ بر اساس تصویری که از خودتان در درونتان دارید و یا بر اساس تصویری که در بیرون نشان می دهید ؟ آیا این واکنش شبیه واکنش یکی از نزدیکانتان بوده است ؟
و به این سوال بنیادی فکر کنید که آیا حالتان بعد واکنش ،احساس رهایی ، قدرت و آرامش است ،یا فشردگی و یاس و ضعف.

خبر خوب این است که بعد این پرسش ها و‌ پاسخ ها (به شرط انجام ) می توان با وضوح بیشتری الگوهای رفتاری ناسالم را شناسایی کرد و مچ شان را در چرخه ای تکرار شونده گرفت . می توان در فرایندی از تمرین و تکرار آگاه بودن به الگو ها از آنها بیرون آمد و محصول انتخاب ها را به کارآمدترین شکل ممکن در قله ملاقات کرد.