اونقدر این سالها ،هر سال آرزوها مونو روی شونه سال های جدید گذاشتیم ؛روی ماه جدید ؛هفته جدید که خود این جا به جا کردن آرزوها خسته مون کرده .
اما واقعیت اینکه شاید باید یه انتخاب دیگه کرد . انتخاب غیر از آرزو کردن ،غیر از منتظر بودن ؛
انتخابِ فقط قوی بودن !
انتخابِ مشتاق موندن ،انتخاب متعهد شدن به شنیدن نبض ” آنی” که توی قلب زندگی همه مون هست.
زمان داره خیلی بی صدا می گذره ،و ما اگر بخواهیم به این شیوه فکر کنیم که توی” اون “تابستونِ جادوئی ؛ بعد “اون” بهارِ “اون” سالِ رویایی، بالاخره” اون” خوشبختی رو برای ابد بغل می کنیم ،به احتمال زیادی دستمون خالی می مونه.
نمی دونم این ذهنیت از کجا اومده ،اما از هر کجا اومده به نظر خیلی کار نمی کنه.
پس امسال هم مثل پارسال، احتمالا یه جاهایی می جنگیم همون طور که تا حالا جنگیدیم و یه وقت هایی هم کم میاریم …
اما هر وقتی از امسال رو دارید برای چیزی که براتون مهمه می جنگید به خودتون افتخار کنید ، وقتی دارید گریه می کنید ،به خودتون افتخار کنید.
وقتی خسته شدید از رفتن، از گشتن ،نترسید ،بشینید، اما
با جون خسته تون بدرفتاری نکنید...
از بدنی که باهاتون راه اومده،
از ذهنی که تمام تلاششو کرد به هر ترفندی تا شما رو سرپا و زنده نگه داره خرده نگیرید.
یه “آنی” هست که توی صبر و سکوت ها مون ،داره سنگریزه های کوچیک زیر پامونو جمع می کنه .
کوچه به کوچه تعقیب مون می کنه تا یه جایی گیرمون بندازه و بگه ببین :هر اتفاق بیفته من هستم چون دوستت دارم !
و یهو زمان میتونه سرگیجه بره و خون تازه روشن برگرده به رگ زندگی .
اجازه بدید، اون “آن “تون برگرده توی “خون “تون ،توی “خونه تون”
شادی یه تجربه نیست که منتظرش باشید ،منتظرش نباشید !
شادی اون آزادی ،اون ایمانیه که به خودتون دارید و دارید با هم میجنگید برای شدنِ هر چیزی که معنای زندگیتونه .
پس گیر نکنید توی دلواپسی داشتنش؛ توی اومدنش ،
دیر نکنید برای نو شدن ،شادی جراته ،جرات نو شدن ،جرات باور” آن” خودت
خوشبختی جسارته بیرون کشیدن خودتون از بازی هاست !
کار ساده ای هم نیست..
پس از خنده های که می دونید قرض هست و باید پس بدید دل بکنید و و پسش بدید .
امسال رو با کم کردن ها ادامه بدید…
به چیزهایی که نباید دید و نباید شنید .
دستتون رو روی دهن هر دروغ مبتذل مدرنی که میگه “اگه مثل من نیستی پس ارزشی نداری” فشار بدید، اونقدر فشار بدید…
تا صدای اون “آن” حامی رو بشنوید .
تا صدای ،
من اینجام !می بینمت ،
حواسم هست… برام مهمی…
تا صدای دوستت دارم اون” آن” توی کوچه خلوت زندگیتون، پر کنه همه وجودتونو …
عکس : مجموعه شخصی ،دانمارک
3 پاسخ
یه “آنی” هست که توی صبر و سکوت ها مون ،داره سنگریزه های کوچیک زیر پامونو جمع می کنه🥲🥲🥲🥲
حواسش هست ❤️
[چقدرعالی و حال خوب کن شما بی نظیرید