برای زندگی که بی شمار بار پشت گوش انداخته شده است،

دوباره از اول دایره شروع می کنم.

یادداشت می کنم قاعده “یک” زندگان برنده :

جای زیادی برای انتقاد از خودت باز نکن. 

“دو”:

هر بازی را که دوستش داری انتخاب کن ، قوانینش را یاد بگیر ،بازی کن و تمام

تلاشت را انجام بده برنده شوی . برنده می شوی . حتی بازی بیچارگی !

اگر خوب بازی کنی حتما یک ابربیچاره موفق خواهی بود و چه تراژدی های

باشکوهی که از تو به جا نمی ماند!

موفقیت کوره راه های زیاد دارد و یک نشانی :

به جای لوده نگاهی ،دوبار تمرکز کن .

به جای صدای آسمان، به چپ و راست گوش کن .

به جای حرف و حریف با قواعد بازی مهربان باش .

قلب را از دم دستت دور کن تا وقتِ درستِ بودن.

به جای شروع ،نیمه کاره ها را تمام کن.

حالا با سری که به باد نمی رود آماده بازی و نبرد تازه ای .

اصیل بازی کن ، لذتش را ببر و تا جان داری ادامه بده .

روی هر بازی دست بگذاری  قهقهه خواهی زد .برنده خواهی شد.

نشد ندارد. این قانون زندگان برنده است. تمام !