بیست و شش:

دست کشید روی صورت تابستان و‌ زیر آفتاب آگاهی دراز کشید و فکر کرد هیچ نابغه ای نمی تواند فکر بعدی که توی سرش می آید را حدس بزند.
نشست و فال خورشید را گرفت:
“امسال ،سال سفر است ! شگونش هم می ماند برای مسافری که از سفر برنخواهدگشت ”

از زخم های کوچک نبودنت

از ترک های دلتنگ این دیوار

باد می ریزد

باد روی صندلی خالی ات گردباد می شود

به من نگاه کن !

در امانِ خدا هستی ؟

از کتابِ این سال به مبادا تمام نخواهد شد 

انتشارات سیب سرخ 

عکس مجموعه شخصی،سوئد