دیشب اجرای اِدور را دیدم.  البته اجرای ضبط شده اش در ماه مای در کافه فیدل پاریس . فیدل همان کمانچه است . ادور

آنها که دوستشان داریم معصومانی چیره دستند قدیسانی قهار سایه هایشان از مرکز ثقل ما می گذرد و از همه چیز بلند تر است پاره

هیچ کس نمی تواند ما را وادار به پاسخ به پرسش های زندگی کند . و همچنین هیچ کس نمی تواند ما را وادار به

بعد رفتن: زن و زمان در چرخه التیامت بود که اجازه دادی تو را از دست بدهند . دیوانگی عاقلانه ای بود که به رهایی

  سخت ترین ماهِ کاملِ سال بود . ماه در عقرب جایش خوش نبود و هر هارمونی به تاخیر می افتاد . به زور کارها